Co to znaczy być trenerem...

Dzisiaj usłyszałam okropny zarzut pod swoim adresem i choć doskonale wiem, co powinnam zrobić, jakich technik użyć, by uwolnić się spod ciężaru tych słów, które zadały silny cios, cios, którego się nie spodziewałam, to jednak nachodzą mnie refleksje, ogarnia smutek, pomieszany z bezsilnością…

„Nienawiść jest niczym, w porównaniu z pogardą…”

Usłyszałam dziś, że jak to możliwe, że będąc po tylu szkoleniach, będąc trenerem, rzekomo nie potrafię zapanować nad swoimi emocjami, że mam problem ze sobą… Boże, naraz z miejsca, gdzie chciałam z ufnością wyjaśnić drobne nieporozumienie, bo zależało mi na pewnej relacji – usłyszałam, że ktoś jest czysty i nie zamierza mnie słuchać, bo to ja się niewłaściwie zachowuję mając swoje emocje… Chciałam przeprosić, wyjaśnić, porozumieć się, a spotkałam się z pogardą, z pokazywaniem kto tu jest lepszy i po ilu jest mądrych kursach…

A ja zadaję teraz pytanie – kim jest lub powinien być trener, czy po wszystkich kursach powinien stać się bezduszną istotą reagującą już tylko według schematów, wyuczonych reakcji, czy nie może się mylić, czy nie może okazać słabości, czy nie może się bać?
Przecież nadal jest człowiekiem, istotą, która czuje, która reaguje, która potrzebuje ciepła i zrozumienia innych ludzi… To, że może wie lepiej co się z nim dzieje, to, że potrafi dość szybko zapanować nad sobą, to że posiadł jakąś wiedzę to nie oznacza, że jest maszyną, że teraz we wszystkich kontaktach i relacjach jest nienaganny i pozwala sobie na brak szacunku, na zrzucanie na niego winy itp.

Nie!!! Trener ma prawo się zdenerwować, trener ma prawo do swoich emocji, do swoich łez i upajającego śmiechu… Jest takim samym człowiekiem jak Ty – gdy Ty się odcinasz i znajdujesz wymówkę, że to on powinien wiedzieć jak się zachować, to tak naprawdę idziesz na łatwiznę, każdy człowiek jest odpowiedzialny tylko za siebie.

Proszę więc, nie odbieraj trenerowi prawa do tego, by być człowiekiem, by czuć i myśleć sercem, nie zrzucaj na niego winy, za to, że coś się Tobie nie podoba, ale to trener powinien zawsze panować nad sobą!

Przykre jest to, że są osoby, które potrafią zdobyć Twoje zaufanie, potrafią pokazywać jak Cię szanują, po czym gdy stajesz się niewygodny, gdy masz swoje emocje, bo nie zostały uszanowane Twoje prośby, po prostu potrafią Cię kopną, bo to na niektórych niby lepiej działa, „wyrzucić do śmieci” i stwierdzić, przecież nie musimy się widywać, ja Cię do niczego nie potrzebuje…

A gdzie przyjaźń, gdzie zrozumienie, gdzie rozsądek…. Czyżby ludzie się aż tak zmieniali, czy są aż tak zamknięci, czy aż tak bardzo boją się swoich emocji, czy nie potrafią rozróżnić wyciągniętej na pojednanie ręki od ataku..
Nie wiem… Ja, nadal niepoprawna optymistka, wierzę w drugiego człowieka, wierzę, że intencje ludzi są pozytywne, a zachowania, no cóż …
„Kochajmy grzesznika, a nienawidźmy grzechu.”

Pisząc to słyszę w tle muzykę Louisa Armstronga…
“And I think to myself – what a wonderful world.”
I od razu serce przepełnia radość…
Jeśli masz ochotę to podziel się ze mną swoimi refleksjami na temat : Co to znaczy być trenerem…
Dziękuję, że jesteś:)

Taneczne wspomnienie

W tle słychać muzykę, w ręku kieliszek czerwonego wina a na stole bukiet ślicznych małych różyczek... Właśnie mam małe święto - delektuję się sukcesem, bo to wszystko przypomina mi niedawno zakończone warsztaty tanga argentyńskiego, które dla grupy wspaniałych osób miałam okazję poprowadzić... Teraz to już niestety tylko wspomnienie, ale jakie piękne:) Jeszcze parę godzin temu, sala pełna ludzi, którzy po kilku spotkaniach zaczęli tańczyć tango!!! Pełni energii, pasji i entuzjazmu, wyhamowują swój rozszalały umysł -oj, przez kilka dnia to on intensywnie analizował i uczył się skomplikowanych figur! A więc zastygają w bezruchu, z dwóch postaci zlewają się w jedną całość i ruszają... Doskonale wyczuwając się i komunikując nawet dobrze nie wiedząc jak... Oni po prostu tańczą, a serce moje wypełnia olbrzymia radość. Nie ma nic piękniejszego jak widzieć, że to co przekazujesz działa, że możesz podzielić się cząstką siebie... A potem te oczy pełne wdzięczności i radości,które patrzą na mnie dziękując za zajęcia, rozmowy, dalsze plany tangowe...

Z ogromną wdzięcznością w sercu idę dziś spać! Dziękuje wszystkim i każdemu z osobna, że pozwoliliście mi uczestniczyć w tej naszej wspólnej przygodzie zwanej tangiem argentyńskim. Do zobaczenia gdzieś na szlaku:)Dziękuję też Krzysiowi, który tak dzielnie towarzyszył mi i partnerował, dzieląc się także swoją wiedzą i ogromną miłością do tanga.
Dziękuję i Dobranoc:)))

Słońce

Dzisiejszy dzień napawa mnie ogromnym szczęściem, czuję je wszędzie, całe moje ciało krzyczy: JEST BOSKO, JEST PIĘKNIE, JEST CUDOWNIE! Dzisiaj biorę przykład ze słońca, które codziennie ma siłę, by pomimo wszystko wstać i obdarzać innych swym światłem i ciepłem. Nie zawsze jest widoczne, często zakryte chmurami, czasem też popłakuje delikatnie kroplami deszczu ale niezależnie od tego co je zakrywa, co je przyćmiewa codziennie pełne odwagi wschodzi...

Bądź jak słonce, które z siłą i determinacją wschodzi codziennie, które obdarza innych ciepłem i radością swych promieni, i choć czasami zbierają się chmury i jest okropnie deszczowo, zachowaj miłość w swym sercu, niech wtedy ogrzewa Cie od środka i daje siłę by, przetrwać, by kolejnego dnia znów wstać i zaświecić ciepłem i pięknem swym promieni...

Pamiętaj:
"Nieważne ile razy upadniesz, wstań zawsze jeden raz więcej... Bądź jak słońce, które zawsze świeci:)"

Życzę Ci odwagi wschodzącego słońca, które pomimo zła, nędzy i okrucieństwa na świecie, wschodzi dzień po dniu, by obdarzać wszystkie boże istoty ciepłem, blaskiem i radością...

Możliwe - niemożliwe?

A to tak a propos tego niemożliwego, o którym wczoraj pisałam:)

„- Nie wierzę Ci – mówi Alicja
- Nie wierzysz?- powtarza ze smutkiem Królowa – Zrób to jeszcze raz, weź głęboki oddech, zamknij oczy i uwierz.
Alicja śmieje się.
- Nie warto nawet próbować. Tylko głupcy wierzą, że rzeczy niemożliwe mogą zdarzyć się naprawdę.
- Myślę, że po prostu brakuje Ci doświadczenia – odpowiada Królowa – Gdy byłam w twoim wieku, ćwiczyłam przynajmniej pół godziny dziennie. Zaraz po porannej kawie wyobrażałam sobie pięć lub sześć niemożliwych rzeczy, z którymi mogłabym się zetknąć. Dziś widzę, że większość tego, co sobie wyobrażałam, stało się rzeczywistością. Dzięki temu zostałam Królową.”
Lewis Carroll
„Alicja w Krainie Czarów”

Witaj:)))

Witaj po bardzo dłuuugiej przerwie:)

Wiesz, w życiu każdego człowieka potrzebna jest chwila przerwy, chwila na przemyślenie kierunku, w którym chce się podążać, chwila na relaks i regenerację ciała, i umysłu. Ja właśnie takiej chwili potrzebowałam na początku tego roku, gdy moje ciało zaczęło odmawiać posłuszeństwa, stąd moja nieobecność na blogu.
Wydawało mi się, że robiłam rzeczy, które chciałam, ale jak się okazało bardzo mocno rozpraszałam swoją energię, zaniedbywałam tak naprawdę to, co jest dla mnie ważne. Więc powiedziałam STOP! Chwila przerwy, tzw. naostrzenie piły i opracowanie nowej strategii osiągnięcia celu...

Dziś wracam silna, zdrowa i pełna wiary i nadziei na przyszłość. Entuzjazm przepełnia moją duszę a piękna majowa pogoda towarzyszy mi w tworzeniu... Czego?

Otóż podjęłam (ZNOWU:) wiele decyzji i parę zmian ponownie wprowadziłam w moim życiu. Znajomi śmieją się ze mnie, że na imię powinnam mieć Zmiana, bo gdy już się przyzwyczają do jednego w moim życiu, ja mówię "nie, to już nieaktualne;)".
Tak, uwielbiam zmiany, one dają mi poczucie panowania nad własnym życiem, a wszystkie one służą aktualnie jednemu celowi: WŁASNE SZKOLENIA I TRENINGI MOTYWACYJNE:)))

Chcę się z Tobą dzielić swoim doświadczeniem rozwoju własnej osobowości, swoimi strategiami na osiąganie celów, strategiami na zmiany oraz swoim entuzjazmem i wiarą w to, co teoretycznie "niemożliwe".

Dziś wyciągnęłam karteczkę z iluminacją:
"Tylko skacząc w nieznaną przepaść z krawędzi znanego możesz w pełni rozwinąć swoje skrzydła:)"
Mocne, prawda?
Ale ja skaczę:) i moim marzeniem jest, by pomóc Tobie w tym, byś Ty także rozwinął swoje skrzydła i szybował wysoko z orłami...

Do zobaczenia więc "na krawędzi" lub już we wspólnym locie...

Pamiętaj!
Niemożliwe, to tylko wielkie słowo rzucone na wiatr przez maluczkich, którzy godzą się z naturalna koleją rzeczy, zamiast wykrzesać siły, by ją zmienić.

Niemożliwe, to nie fakt. To jedynie opinia.
Niemożliwe, to nie deklaracja. To wyzwanie.
Niemożliwe, to potencjał możliwości.
Niemożliwe jest chwilowe.
Niemożliwe nie istnieje

„Zrozumienie daje dostęp do radosnego życia”

Czasami zastanawia mnie dlaczego dopiero np. w wieku trzydziestu lat dowiadujemy się co jest w życiu ważne choć dużo wcześniej umiemy obsługiwać już skomplikowane urządzenia, komputery etc. Ale nic to, lepiej późno niż wcale.
Ostatni rok był dla mnie czasem zrozumienia naprawdę wielu ważnych rzeczy. W ogóle zauważam, że moja świadomość rośnie każdego dnia.
Odczułam różnicę między wiedzieć a naprawdę zrozumieć. Od dawna już wiedziałam o kilku bardzo podstawowych prawdach, ale mam wrażenie, że w tym roku je naprawdę zrozumiałam. Co to za prawdy?
Czy uświadamiasz już sobie, że masz tylko jedno ziemskie życie.
Ja czuję ten fakt całą sobą, po prostu w każdej minucie mam tę myśl w głowie i delektuję się tym, że żyję. Kiedy tylko najdzie mnie smutek czy jakaś negatywna emocja myślę sobie… ale po co mi to, szkoda czasu, szkoda życia, którego i tak nie wiem ile mi zostało! I bardzo szybko wracam do równowagi:)
Następnym razem gdy Twój czas zżerać będą niepotrzebne emocje lub sprawy, zadaj sobie po prostu pytanie CZY WARTO? Ja od razu podpowiem Tobie, że nie warto.
Wolisz mieć rację czy po prostu być szczęśliwym?
Kolejna prawda:
Czy wiesz kto jest odpowiedzialny za Twoje szczęście?
Ach, jak wielkie było moje odkrycie, gdy zrozumiałam, że JA i tylko JA:)
Nic się dookoła mnie w tym czasie nie zmieniło a jednak mój świat stał się naraz bajecznie piękny. Wzięłam się do pracy, do działania. Odrzuciłam marudzenie i szukanie winnych. Bo to tylko ja tworzę swoją rzeczywistość taką jaką chcę i także swoje szczęście.
„Chcesz być szczęśliwym po prostu bądź szczęśliwy.”
Lew Tołstoj
I na zakończenie jeszcze jedno moje zrozumienie:
Każdego dnia mogę zacząć wszystko od nowa, zostawić przeszłość, tworzyć przyszłość ale żyć przede wszystkim w teraźniejszości.
„Zaczynać każdy dzień na nowo to sztuka życia.
Być każdego dnia świeży jak światło słońca.
Każdego ranka powstawać z nocy.
Zaczynać na nowo każdy dzień,
Mając ręce pełne nadziei i ufności.”
Phil Bosmans
Z szaloną ufnością patrzę w przyszłość.
I dziękuję sama sobie, że powoli uwalniam się z ram, ze swoich blokad, ograniczających przekonań, dając sobie w ten sposób szansę na piękne, radosne życie, do którego prowadzi zrozumienie.
A Ty ile zrozumiałeś już prawd w swoim życiu?
Nie zwlekaj, czas ucieka…

Nowy Rok

Nowy Rok. A więc na „nowo” ruszyliśmy we wspólną podróż zwaną życiem:) Ja ruszyłam z nową nadzieją na jeszcze lepszy i bardziej ekscytujący rozdział mojego życia. Dla mnie nowy rok to swego rodzaju symboliczne zresetowanie – tak sobie myślę, że z czystym sumieniem mogę pogodzić się z porażkami, z tym co mi nie wyszło w tym roku i właśnie teraz rozpocząć coś nowego albo kontynuować to samo z innym planem działania, inna motywacją. Oczywiście uważam, że każdego dnia powinniśmy umieć zaakceptować przeszłość, stworzyć wizję przyszłości, a nade wszystko być w tym co dzieje się w tej chwili. Dla mnie to ważna umiejętność. Nie mniej jednak nowy rok ma swoją magię, która dodatkowo ułatwia podsumowanie i tworzenie nowych postanowień:) takich realnych, takich, które oczywiście wymagają pracy, ale dają możliwość pełniejszego, bardziej radosnego życia.

Dla mnie ten rok zapowiada się szalenie ekscytująco:) Wkraczam bowiem na terytorium realizowania swoich najskrytszych marzeń i bardzo świadomie chcę przeżyć najbliższy rok, a potem resztę życia. Chcę dzielić się z ludźmi swoją wiedzą dotyczącą rozwoju osobistego, doświadczeniem i swoim szczęściem, którego sama uczę się każdego dnia.

„Uczynić ludzi szczęśliwymi to marzenie szczęśliwych ludzi”

A do tego szczęście innych ludzi potęguje jeszcze moje szczęście i tak można bez końca:)
Dziś jest dzień, kiedy swoje marzenia i cele przelewam na papier i skrupulatnie zapisuję, bo poznałam już moc słowa pisanego. Można marzyć i planować tylko w głowie ale jeśli zapiszemy wszystko czego chcemy, masz o wiele większą szansę na to, że to stanie się Twoją rzeczywistością. Na zachętę podaję dowody naukowe (z książki Briana Tracy):

Badania na Harwardzie w latach osiemdziesiątych:
Absolwentom studiów ekonomicznych zadano pytanie:
„Czy masz wyznaczone jasne, zapisane na papierze cele, odnoszące się do Twojej przyszłości i czy opracowałeś plany ich realizacji ?”
3% miało spisane swoje zamierzenia i plany
13 % miało zdefiniowane plany, lecz nie na piśmie
84% nie miało żadnych sprecyzowanych celów

Po dziesięciu latach okazało się , że grupa 13% ze sprecyzowanymi celami (lecz nie na papierze), zarabiała średnio dwa razy więcej niż 84% grupa bez celów. Natomiast 3% ze sprecyzowanymi na piśmie celami zarabiało 10 razy więcej, niż pozostałe 97% razem wzięte. Jedyną różnicą między poszczególnymi grupami był stopień sprecyzowania zadań i celów, jakie przed sobą stawiali w chwili ukończenia studiów.

Tak więc zapraszam po kartkę i długopis, i do dzieła:)
Szczęśliwego Nowego Roku:)

A dla wszystkich osób zainteresowanych temat MARZEŃ I CELÓW zapraszam na warsztat pod tytułem: „CO JEST POTRZEBNE DO REALIZACJI MARZEŃ”, na który nauczymy się m.in. co zrobić, aby nasze marzenia zaczęły się spełniać, jak prawidłowo formułować cele i skąd czerpać energię do ich realizacji.

Po prostu pełną parą przeniesiemy się w fantastyczny świat naszych marzeń… które mogą zacząć się spełniać:)

KIEDY: 17 STYCZEŃ 2009R.
GDZIE: „Centrum Szczęśliwego Człowieka ENERGIA” POZNAŃ, ul. Grudzieniec 12

Zacznijmy ten rok wyjątkowo i niech taki pozostanie, magiczny i wyjątkowy!
Serdecznie zapraszam:)